Zakażenie organizmu ludzkiego różnego rodzaju bakteriami nie zawsze stanowi zagrożenie dla życia i zdrowia człowieka. Często on sam radzi sobie z ich zwalczaniem. Jednak w niektórych przypadkach może ono zakończyć się poważnymi konsekwencjami dla zdrowia, a nawet życia, dlatego niezwykle istotną kwestią jest diagnozowanie zakażenia bakteriami lub wirusami za pomocą różnego rodzaju testów. Jednym z nich jest test ureazowy, służący do wykrywania obecności w organiźmie człowieka bakterii Helicobacter pylori.

Czym jest test ureazowy?

Test ureazowy służy do wykrywania obecności w organiźmie człowieka bakterii Helicobacter pylori. Umożliwia on nie tylko potwierdzenie, ale również zanegowanie jej występowania. Skutkiem zakażenia jest  zapalenie błony śluzowej żołądka, które sprzyja powstawaniu wrzodów żołądka i dwunastnicy oraz jego raka lub chłoniaka. Nazwa testu wzięła się od enzymu znajdującego się w bakterii, czyli ureazy, która pozwala przeżyć Helicobacter pylori w kwaśnych błonach śluzowych żołądka. Dzięki ureazie jesteśmy w stanie wykryć jej obecność. Efekty jej działania wykorzystywane są w teście. Służy on także do monitorowania skuteczności terapii podejmowanej po stwierdzeniu obecności Helicobacter pylori. Wyróżniamy dwa rodzaje testu ureazowego. Jest to szybki test ureazowy oraz test oddechowy. 

Jak działa test ureazowy?

Mechanizm działania testu ureazowego wykrywającego bakterię Helicobacter pylori polega na umieszczeniu na płytce kawałka tkanki żołądka, który pozyskuje się w czasie przeprowadzania gastroskopii, polegającej na wprowadzeniu do przewodu pokarmowego endoskopu, po czym pobraniu materiału malutkimi szczypczykami. Procedura samego pobierania jest bezbolesna. Wycinek pozostaje na płytce przez okres od kilku, kilkunastu lub kilkudziesięciu minut w zależności od zaleceń producenta. W sytuacji obecności bakterii Helicobacter pylori ureaza znajdującą się w niej przetwarza obecny na płytce mocznik w amoniak, który ma zasadowy odczyn, barwiący substancję wskaźnikową. W skład zestawu do badania wchodzi płytka z mocznikiem oraz substancja wskaźnikowa. 

Jak odczytać wynik testu ureazowego?

Test ureazowy odznacza się wysokim poziomem czułości, ponieważ daje w pełni wiarygodne wyniki, co pozwala szybko podjąć leczenie. Jest to niezwykle istotne w przypadku chorób takich jak: wrzody żołądka, czy też nowotwory. Polega ono przede wszystkim na antybiotykoterapii. Czułość testu sytuuje się na poziomie 95%. Dzięki niemu można uzyskać wynik  dodatni i ujemny. W szybkim teście ureazowym zmiana zabarwienia podłoża z żółtej na czerwoną oznacza obecność bakterii Helicobacter pylori w próbce poddanej badaniu. W pewnych sytuacjach wynik może zostać zafałszowany z powodu na przykład przyjmowania leków z grupy inhibitorów pompy protonowej, których celem jest obniżenie wydzielania kwasy solnego w żołądku, antybiotyków, podawanych w nadkwasocie blokerów receptora H2, a także preparatów zawierających związki bizmutu. Nieprawdziwy wynik ujemny może być spowodowany obecnym lub niedawnym krwawieniem z błony śluzowej żołądka. W związku z tym zaleca się na 14 dni przed badaniem rezygnację z przyjmowania soli bizmutu, inhibitorów pompy protonowej, blokerów receptora H2 i antybiotyków. Wyniki fałszywie dodatnie mogą wynikać z zakażenia innymi bakteriami, ale są niezwykle rzadkie. 

Czy warto udać się do lekarza?

W sytuacji pojawienia się problemów z układem pokarmowym pacjent powinien wykonać test ureazowy na obecność bakterii Helicobacter pylori. Dodatni wynik testu oznacza, że u pacjenta doszło do infekcji, dlatego niezbędne jest udanie się do lekarza i podjęcie leczenia. Ma to miejsce wtedy, gdy kolor w obszarze testu zmieni się z żółtego na różowy, czerwony lub fioletowy. Jeśli kolor się nie zmieni i pozostanie żółty, oznacza to wynik ujemny, czyli brak zakażenia bakterią. Po zakończeniu leczenia pacjent powinien powtórnie wykonać test ureazowy w celu stwierdzenia skuteczności terapii.  Wynik powinien być ujemny. Jeśli jest nadal dodatni, lekarz zastosuje inną metodę leczenia. 

Czy można zarazić się bakterią Helicobacter pylori?

Bakterią Helicobacter pylori można zarazić się w łatwy i prosty sposób. Nowe infekcje pojawiają się w wyniku przeniesienia z jednego organizmu na drugi drogą najczęściej przez usta. Jej obecność wykryto w ślinie, wymiocinach, żołądku i kale. Przypuszcza się, że inną drogą zakażenia może być skażona żywność. Okazuje się bowiem, że bakteria potrafi przetrwać w lodówce przez niedługi czas. Jednak najczęściej przenoszona jest z człowieka na człowieka.